Terapia rodzinna

Jedną z form psychoterapii jest terapia rodzinna, w której uczestniczą członkowie rodziny, mający trudny dla nich do rozwiązania problem. Najczęściej decydują się na nią rodzice dzieci sprawiających trudności wychowawcze oraz rodziny, w których pojawia się ciężka choroba. Jest to forma terapii, mająca na celu usunięcie trudności i konfliktów w rodzinie oraz odbudowę relacji łączących jej członków. Polega na ustaleniu źródła kryzysu oraz znalezieniu sposobów na jego pokonanie.

W sesjach terapeutycznych powinny brać udział wszystkie osoby, które w jakimkolwiek stopniu dotyka dany problem. Celem terapii natomiast jest wzmocnienie więzi oraz nauka życia i radzenia sobie w obliczu trudności. Ma ona wzmocnić rodzinę, pokazać jak łagodzić konflikty i wspierać się w trudnych chwilach.

Sytuacje, w których warto skorzystać z terapii rodzinnej

Najczęściej rodziny zgłaszają się na terapię, kiedy mają miejsce następujące sytuacje:

• jedno z rodziców przejawia problemy natury emocjonalnej czy osobowościowej, rzutujące na pozostałych domowników, powodując u nich psychiczne cierpienie;
• członkowie rodziny nie potrafią się porozumieć w najprostszych sprawach albo w ogóle nie przejawiają chęci do wzajemnych kontaktów;
• napięte relacje między rodzicami w niekorzystny sposób odbijają się na dzieciach, przez co zaczynają one sprawiać problemy wychowawcze;
• rodzice mają podejrzenia, że coś złego dzieje się z ich dzieckiem;
• całą rodzinę dotyka kryzys życiowy i jej członkom trudno zaakceptować nową sytuację;
• rodzice otrzymują informacje ze szkoły, że dziecko nie chce się uczyć, wagaruje, popada w konflikty z rówieśnikami i źle się zachowuje.

Głównymi metodami stosowanymi w terapii rodzinnej są: psychoanalityczna terapia rodzinna, terapia rodzinna bazującą na doświadczaniu, behawioralna terapia rodzinna, komunikacyjna terapia rodzinna oraz strukturalna terapia rodzinna.